Ekonomik İlişkiler Protokolü

1994 Oslo Anlaşması uyarınca konulan geçiş döneminde uygulanacak ekonomik düzenlemeleri içeren belge, önceki anlaşmada getirilen bir dizi ekonomik düzenleme ve vergilendirme kuralını içermektedir. Bu düzenlemeler ve vergi kuralları, 1995 yılında Oslo II Anlaşması’yla birleştirilmiştir ve İsrail ile Filistin Yönetimi arasındaki tüm ekonomik etkileşimi düzenlemek üzere XXIV madde olarak kabul edilmiştir.

Ancak bu belge, Filistinlilere bağımsız ticaret yapma olanağı tanımadığı gibi, Filistin ekonomisini İsrail ile tamamen entegre etmiştir. Bu entegrasyon, sınırların kontrolünü, ithalat ve ihracatı, tarifeleri, KDV oranlarını ve benzin fiyatlarını içermektedir ve bu kontrol İsrail’in denetimindedir.

Bu protokol, İsrail’in Filistin Yönetimi adına Filistin’den tarifeler ve KDV toplamasına izin vermektedir. Ancak bu anlaşma, yüksek toplama ve işleme ücretleri ve İsrail ve yerleşim bölgelerinde çalışan Filistinlilerin gelir vergileri de dahil olmak üzere Filistin ekonomisine yönelik haksız ekonomik yükler getirmiştir.

Uzmanlar, 20 yıl önce sona ermesi gereken bu protokolün, yalnızca Filistin’in ekonomik büyümesini engellemediğini, aynı zamanda Filistin’in İsrail’e ekonomik olarak bağımlı hale gelmesine de neden olduğunu iddia etmektedirler.