Kudüs’e Şiir | Talha Keskin

Ey Allah Rasülünün payine yüz sürerek

Miraca yükselirken seyreden kutsi şehir

Ey cümle zamanlar bir tek anda dürerek

Ezel ebed arası uzanan kuru nehir

Göklerle dostluğuna miracı tac eyledin

Cebrail’in elleri şifa oldu taşına

Ve Kubbe’t üssahra’ yı bize sirac eyledin

Hayrandır beşeriyet Yakub’un gözyaşına

Dinlesek toprağından sayar mı Nebileri

Geçtiler mi sinenden sana selam vererek

Niçin şehit eder hep, Yahudi sabileri 

Peygamber izlerine güller gibi sererek

Süleyman’ın rüzgarı eser mi yine sende

Orduların nefesi duyulur mu her seher

Der misin “ey Süleyman birgün bana gelsen de

Durdursan akan kanı ve gülse bir lahza yer”

Süleyman’ın mührünü zulme bayrak yapanlar

Senin Hak katındaki kadrini biliyor mu?

Niçin sana gelmiyor, nerde Hakk’a tapanlar 

Gelip de bir kerecik yaşını siliyor mu?

Silahların gölgesi serinlik vermez sana

Sen ki bad-ı sabanın nefesiyle mest idin

Güllerin diyarından kimse gül dermez sana

Der misin zalimlere insallah nâra gidin

Ömer ki sana gelip yüz sürdü toprağına

O muhteşem levhayı sunmadın zalimlere

Onlar ki asla bakmaz tarihin yaprağına

Seni bizler bıraktık kan kokan iklimlere

Firavun hicret etmiş Mısır’dan her dağına

Çocukları öldüren nesille kardeş olmuş

Müminler hasret kalmış Al-i Osman çağına

O çağ ki kubbelerde batmaz bir güneş olmuş