Osmanlı Döneminde Filistin’de Demografik Yapı

19. yüzyılda Filistin topraklarında üç farklı Yahudi grubu olduğu görülmektedir: İlki, uzun yıllar önce bu topraklara gelmiş olan ve büyük ölçüde bölge halkı ile kaynaşmış bulunan Sefarad Yahudilerdir. Yüzyıl içerisinde parça parça gelerek daha çok Kudüs, Safed, Taberiyye ve elHalil gibi bölgelere yerleşen ve yerleşik Yahudilerden de uzak durmaya çalışan Aşkenaz Yahudiler, ikinci grubu oluşturmaktadır. Üçüncü grup ise yüzyılın sonlarına doğru Siyonist hareketin güçlenmeye başlaması ile birlikte bu topraklara göç eden Yahudilerdir.

Osmanlı döneminde Filistin’de Müslüman Araplar, önceden olduğu gibi nüfus içinde çoğunluktur. Müslümanlar, 1880’de nüfusun %87’sini, 1890’da %85’ini ve 1914’te %83’ünü (bu dönemde bölgeye göç eden ancak vatandaşlığa kaydedilmeyen Yahudiler hesaba katıldığında ise %77’sini) oluşturmaktadır.

Filistin topraklarının büyük bir kısmı devlet kayıtlarında mirî arazi (devlet arazisi) olarak geçmiştir. Bu nedenle burada yaşayan Müslümanlar geçimlerini devletin kendilerine verdiği toprakta tarımla uğraşarak sağlamıştır. Devlet toprakları dışında kalan yerler ise vakıflara aittir. Filistin topraklarında nüfusun küçük bir bölümünü teşkil eden Hristiyanlar ve Yahudiler ise genellikle şehirlerde yaşamaktadır. 19. yüzyılda bu azınlıklar, Ortadoğu’ya ticari kurumlarıyla birlikte giren Avrupalılara bağlı olarak ticaretle uğraşmaktadırlar.